Принсипи хидматрасонӣ: Мо мизоҷони нав ва кӯҳнаро самимона истиқбол мекунем, дақиқ медонем, ки муштариён ба чӣ ниёз доранд, раванди сифатро қатъиян назорат мекунанд, давраи интиқоли шартномаро таъмин мекунанд;назо-рати сифатро дар сари вакт ба чо оваранд, ба му-кобилн сифат зуд муросо кунанд.Мизоҷонро бо маҳсулот ва хидматҳои касбии баландсифат ва арзишмандтарин таъмин кунед ва бо самимият ва қувват фаҳмиш, эҳтиром ва дастгирии онҳоро ба даст оред.Хароҷоти харид ва хатарҳоро барои муштариён кам кунед ва ҳифзи амалии сармоягузории муштариёнро таъмин кунед.
Фалсафаи идоракунӣ: Ба саъю кӯшиш ва фидокории кормандон эътимод кунед, дастовардҳои онҳоро эътироф кунед ва даромади мувофиқро таъмин кунед ва барои кормандон муҳити хуби корӣ ва дурнамои рушд фароҳам оред.
Нақшаи рушд: пешрав ва навоварона, татбиқи самараноки стратегияи бузурги гурӯҳ;пеш равад, иктидори асосии корхонаро барпо намояд.Ҷустуҷӯи камолот беохир аст, бо замон пеш меравад ва ояндаро эҷод мекунад!Ҳадафи рушди устуворро пайгирӣ кунед ва онро дар асоси қаноатмандии муштариён созед.